Stórkanónur og svarafáir ráðherrar

Frábær fundur í Háskólabíói.  Þarna hljóta að hafa verið 2-3 þúsund manns, 1% af þjóðinni?  Ingibjörg Sólrún sagði fólkið í salnum ekki túlka skoðun þjóðarinnar.  Móðgandi svar við þá sem þarna voru. Svörin sem ráðherrar gáfu voru ekki til þess fallin að auka traust á þeim.  Þau voru þunnyldisleg og þeir ráðherrar sem tóku til máls (nokkrir þögðu )fóru í kringum hlutina eins og kettir í kringum heitan graut eins og þeim einum er lagið.

Þorvaldur Gylfason, hagfræðiprófessor og Einar Már Guðmundsson, rithöfundur fluttu mál sitt af mikilli snilld, enda ekki við öðru að búast. Verkakonan Margrét Pétursdóttir flutti stórgóða ræðu og túlkaði rödd fólksins í landinu. 

Hvað þarf marga einstaklinga saman komna til þess að ríkisstjórnin fari frá?  Hvað þarf að safna mörgum undirskriftum? spurði einhver út í sal en fékk ekki svar við spurningu sinni, áður en ríkisstjórnin stendur upp úr sínum stólum?

Hvernig getum við komið sterkum skilaboðum okkar betur á framfæri?

„Þetta er þjóðin“

Hvað heitir þessi stofnun?

Alþingi er löggjafarþing Íslands sem upphaflega var stofnað árið 930 á Þingvöllum þar sem það kom saman árlega fram til ársins 1799. Alþingi var endurreist í núverandi mynd í Reykjavík árið 1844. Á þinginu sitja fulltrúar þjóðarinnar, alþingismenn, sem eru kjörnir af henni í beinni og leynilegri kosningu. Alþingi er æðsti handhafi löggjafarvalds á Íslandi og í samræmi við lögmál þingræðis bera ráðherrar ábyrgð gagnvart Alþingi og ríkisstjórnin verður að njóta fylgis eða hlutleysis meirihluta þingheims.

Alþingi kemur saman árlega á fyrsta degi októbermánaðar eða næsta virka degi eftir það og stendur til fyrsta dags októbermánaðar árið eftir ef kjörtímabilinu lýkur ekki í millitíðinni eða þing er rofið, kjörtímabilið er 4 ár. Kosingarétt til Alþingis hafa allir íslenskir ríkisborgarar sem hafa náð 18 ára aldri. Allir þeir sem hafa kosningarétt til þingsins og óflekkað mannorð eru kjörgengir til Alþingis. Þingið starfar í einni deild ólíkt löggjafarþingum margra annarra ríkja.

Reglulegur samkomustaður þingsins er í Reykjavík þar sem það hefur aðstöðu í Alþingishúsinu við Austurvöll og fleiri nálægum byggingum. Við sérstakar aðstæður getur Forseti Íslands skipað fyrir um að Alþingi komi saman annars staðar á landinu.    (Wikipedia).

Væri ekki alveg upplagt að þessi leikskóli, Austurvallarborg, sem þarna virðist hafa fengið tímabundið afdrep flytti sig eitthvað annað?    

Enginn samhljómur á þingi

Límingarnar bila

Það má skilja á fréttum af Alþingi í dag að þar gæti mikils taugatitrings og loft sé lævi blandið.  Ekki að furða þótt menn séu að fara úr límingunum á hinu háa Alþingi:  þessir menn og konur hafa ekki fengist við alvöru vandamál eins og nú er uppi í þjóðfélaginu.  Menn berjast við vindmyllur líkt og Don Kíkóti en hafa ekki erindi sem erfiði.  Þingmenn vita ekki hvernig bregðast skuli við vandanum, hvorki ríkisstjórn né stjórnarandstaða.  Það eina rétta í stöðunni er að ríkisstjórnin segi af sér og mynduð sé utanþingsstjórn þar til kosningar fara fram. 

Íslenskur almenningur er farinn úr límingunum, ef ekkert er að gert hið bráðasta, er við búið að við förum að upplifa borgarastyrjöld á Íslandi.   

Segir Steingrím tefja rannsóknarnefnd

Glæpurinn gegn íslensku þjóðinni

 

Ég er venjulegur Íslendingur, alinn upp af venjulegu fólki í landi friðelskandi þjóðar.  Ég er ekki fæddur með silfurskeið í munni og hef aldrei þekkt munað né óhóf.  Mér varð líka snemma ljóst að ég þyrfti að ala önn fyrir mér sjálfur og að vinnan göfgaði manninn. Ég fékk ekki hlutabréf eða kvóta í fermingargjöf. Mér var einnig kennt að vera ábyrgur í fjármálum.  Réttlætiskenndin er mér í blóð borin. 

 

Ég hygg að ég sé þannig eins og flestir aðrir Íslendingar. 

 

Nú hafa þeir atburðir átt sér stað sem stríða svo mjög gegn réttlætiskennd og siðferðiskennd minni að ég fæ ekki orða bundist lengur og því hef ég skrifað daglega og það oft á dag á þessa síðu.                                                                                                                                         

 

Þrjátíu einstaklingar, eða þar um bil, hafa farið með alvæpni og komið íslenskri þjóð á vonarvöl, valdið efnahagslegu gjaldþroti og atað ímynd landsins og þjóðarinnar auri.  Hafi þeir hina mestu skömm fyrir og þeirra gjörðir gegn Íslandi og Íslendingum munu ekki gleymast.  Sagt er að við Íslendingar séum fljót að gleyma og fyrirgefa, en svo er ekki í þessu tilviki. 

 

Á meðan þessi glæpur gegn Íslandi var framinn sváfu þeir sem áttu að standa vaktina værum svefni.                                                                                                                     

 

Seðlabankastjórinn Davíð Oddsson sem nú gasprar út um víðan völl um eigið ágæti og þykist vita allt og hafi vitað allt en gerði ekkert, og það sem hann gerði var til ógagns og vanvirðu fyrir þjóðina.

 

Fjármálaeftirlitið, fjármálaráðherra, viðskiptaráðherra og forsætisráðherra.  Þeir komu allir af fjöllum þegar bankahrunið dundi yfir og klóruðu sér í höfðinu, og eru kannski ennþá að klóra sér í höfðinu.

 

Nú koma þessir sömu fjárglæpamenn Íslands, sem hafa valtað yfir sína landsmenn á skítugum skónum og þykjast ætla að kaupa Tryggingamiðstöðina og jafnvel Kaupþing í Luxembúrg!  Þessir menn sem eru gjörsamlega siðblindir og veruleikafirrtir.  Íslendingar vilja ekki sjá þá né heyra, nema þá þegar þeir verða kvaddir til yfirheyrslu vegna glæps sem þeir hafa framið gegn heilli þjóð.

 

Menn segja að maður sé saklaus uns sekt er sönnuð.  Við skulum þá bara drífa í því að fá þessa fjárglæpamenn til yfirheyrslu og láta þá svara til saka.  Ekki bíða í þrjú eða fjögur ár.  Réttlætiskennd mín og siðferðiskennd segir mér að þeir séu sekir.  Þeir hafa þegar tapað ærunni og fá hana ekki til baka. Og það var þeirra tjón.   Þeir fá ekki uppreisn æru eins og Árni Johnsen. 

 

Ég mun ekki linna látum, ég mun halda áfram að tjá mig í orði hér á síðunni og annars staðar, þar til réttlætinu hefur verið fullnægt.  Íslendingar munu ALDREI verða sáttir fyrr en þessi mál hafa verið til lykta leidd og Davíð Oddsson látinn víkja úr embætti.  Ég mun ekki gefast upp. 

 

Listinn yfir fjárglæpamennina er á blogsíðu minni:  lucas.blog.is 

Kaupþing fær greiðslustöðvun

Hryðjuverkamaður Íslands nr. 1

Hafi einhver ekki áttað sig á því ennþá, er hlegið að bankastjóra Seðlabankans og hann hafður að spotti í erlendum fjölmiðlum.  Erlendir fjölmiðlar sem fylgjast með ástandinu á Íslandi hafa endurtekið undrað sig á því hvers vegna þessi maður sé enn að störfum, maður sem átti stóran þátt í íslenska efnahagshruninu.  Og nú er hann enn og aftur farinn að valda enn meiri skaða.  Ætlar þessu aldrei að linna?.  Hann er búinn að vera þátttakandi í íkveikjunni og nú hamast hann við að hella olíu á eldinn.   

Veikir málstað Íslendinga

Fjárglæpamenn Íslands svari til saka

Við Íslendingar hljótum að krefjast þess að sá hópur manna sem nefndur hefur verið útrásarvíkingar en ætti annars að heita Fjárglæpamenn Íslands verði kallaðir til yfirheyrslu vegna meintrar glæpsamlegrar aðfarar að íslensku þjóðinni.  Fjárglæpamenn Íslands eru sakaðir um að hafa valdið

 

1. Efnahagslegu hruni þjóðfélagsins
2. Hruni þriggja stærstu bankanna á Íslandi
3. Verulegum efnalegum þrengingum hins almenna borgara
4. Skuldsetningu íslensku þjóðarinnar sem mun taka áratugi að rétta við
5. Menningarlegu tjóni
6. Miklum skaða á ímynd Íslands í alþjóðasamfélaginu
7. Óbætanlegu tjóni á viðskiptavild við erlenda aðila

 

Hópurinn samanstendur af þeim aðilum sem að neðan greinir og ber hver þeirra sína ábyrgð.  Ljóst þykir að enda þótt hver og einn þeirra hafi glatað æru sinni til frambúðar, séu þeir ekki á vonarvöl fjárhagslega og ætti því að gera eigur þeirra  upptækar hvað sem í þær næst. 

 

Hver og einn innan þessa hóps hljóti málsmeðferð eins og lög gera ráð fyrir íinnan íslensks réttarfars. Það þýðir ekki að bíða mánuðum saman eftir að nefndir eða vinnuhópar skili áliti. 

 Fjárglæpamenn Íslands:  

1.    Björgólfur Thor Björgólfsson   2.    Björgólfur Guðmundsson    3.    Magnús Þorsteinsson 4.    Ágúst Guðmundsson    5.    Lýður Guðmundsson   6.    Sigurður Einarsson   7.    Hreiðar Már Sigurðsson   8.    Jón Ásgeir Jóhannesson   9.    Kristín Jóhannesdóttir  10.  Ingibjörg Pálmadóttir  11.  Gunnar Smári Egilsson   12.  Gunnar Sigurðsson  13.  Pálmi Haraldsson   14.  Jóhannes Kristinsson  15.  Magnús Ármann  16.  Þorsteinn M. Jónsson  17.  Kári Stefánsson       18.  Hannes Smárason   19.  Kristinn Björnsson  20.  Magnús Kristinsson   21.  Bjarni Ármannsson      22.  Róbert Wessmann 23.  Ólafur Ólafsson 24.  Karl Wernersson  25.  Þorsteinn Már Baldvinsson   26.  Sigurjón Árnason    27.  Halldór Kristjánsson. 

Afsakið - hlé

Væri ekki rétt að slökkva eldinn í byggingunni áður en brunaútsalan er auglýst?

42 milljarðar kr. fyrir TM

Samfaraflokkurinn - nýtt stjórnmálaafl - framboðslistar

Vísað er til færslu hér á síðunni frá í gær um tilurð Samfaraflokksins (sem, einu sinni enn hefur ekkert með kynferðismál að gera). 

Samfaraflokkurinn hefur þegar hafið undirbúning fyrir kosningar.  Verið er að kanna vilja hins almenna borgara til þess að taka sæti á framboðslistum.  Engar ákveðnar kröfur eru gerðar til frambjóðenda en gengið út frá því að frambjóðandinn sé:

 

1.       Heiðarlegur

2.       Traustur

3.       Orðheldinn

4.       Tilbúinn að taka ábyrgð á eigin orðum og gerðum

5.       Með lappirnar á jörðinni og starfi á jafnréttisgrundvelli

6.       Í sambandi við fólkið í landinu og hlusti á það

7.       Vinnusamur og eljusamur

8.       Ekki hrokafullur og tali ekki niður til fólks                                     

9.      Tilbúinn að viðurkenna eigin mistök

10.  Reiðubúinn að víkja sæti séu uppi raddir um það meðal umbjóðenda hans

 

Fjölmargir Íslendingar og trúlega langflestir, sem betur fer,  uppfylla þessi skilyrði en það er spurning hversu margir þeirra sem nú sitja á þingi uppfylla þau.  Það er tími kominn á breytingar þar sem ofangreind mannleg gildi eru sett ofar eiginhagsmunum og flokkspoti. Kjósum í vor.  

 

Rætt um vantrauststillögu á morgun

Úpps!, bara smámistök í útsendingu

Þetta mál hefur fengið slíka umfjöllun að það er engu líkara en borgarastyrjöld sé þegar skollin á (en hún er kannski ekki langt undan ef þessu heldur áfram).  Fyrir nokkrum mánuðum hefði þessi tiltekni atburður kannski þótt fréttnæmur en varla risastórt fjölmiðlamál. 

Þær aðstæður sem við búum við í dag eru hins vegar það eldfimar að það má ekkert út af bregða.  Kveikiþráðurinn er mjög stuttur, andrúmsloftið rafmagnað, það er eins og við búumst við stóra hvellinum hvenær sem er. Þolinmæði hins almenna borga er þrotin.  

Og kannski einmitt með hliðsjón af þessum sérkennilegu tímum sem við lifum á, þegar álagsþol almennings er komið niður fyrir frostmark hlýtur það að vera umhugsunarefni fyrir þá sem eiga að gæta þess að lög og reglur séu virtar -  að þeir komi fram af einlægni, heiðarleika og réttvísi gagnvart hinum almenna borgara landsins.  Það er lágmarkskrafa. 

 

Var ekki látinn vita

Ekki trúverðugur

Þetta eru einkennilegar tilviljanir allt saman.  Lögreglustjórinn ætti nú að vita að fólk er löngu hætt að hlusta á sönginn:  "Ekki benda á mig", gamla tuggu fjárglæpamanna og stjórnmálamanna sem hafa algjörlega glatað trúverðugleika.  Og þú líka, Stefán!  Nei,nú er Bleik brugðið. 

Fráleitt ólögmæt handtaka