Nýtt Matador?

Við spiluðum oft Matador í gamla daga.  Maður var farinn að átta sig á verðgildi hinna ýmsu fasteigna, fyrirtækja og gatna.  En að banki geti farið í greiðslustöðvun, það er eitthvað sem þarf að skýra svolítið betur út fyrir fólki, allavega mér sem kann bara Matador. 

Tveir bankar í greiðslustöðvun

Að kasta krónu en spara eyri

Sú hugmynd að kasta krónu og taka upp evru er í sjálfu sér góð.  En vita menn almennt hvað það merkir að skipta um gjaldmiðil?.  Það er allavega flóknara en þessi aðgerð.   

Það þarf að upplýsa almenning um kosti og galla þess að: 

1.  Taka upp evruna     2.   Ganga í ESB                       

Kapp er best með forsjá.  Og stundum er talað um að henda krónunni en spara eyrinn. 

 

Boðið að kasta krónunni

Opinberun Hannesar

Í Morgunblaðinu í gær geysist Hannes H. Gizurar, rithöfundur og háskólakennari fram á ritvöllum í nokkrum vígaham.  Að þessu sinni er hann með óstolið efni.  Hann ber skjöld fyrir vin sinn og flokksbróður, Davíð H. Oddsson, rithöfund og spéfugl, þann hinn sama og samdi smásöguna Opinberun Hannesar á sínum tíma, sem fjallaði ekki um Hannes H. sjálfan heldur Ödipusarduld fyrrverandi stjórnmálamanns. 

Lýsingu á innihaldi sögunnar er hægt að finna á netinu: 

Handritið að Opinberun Hannesar er skrifað af Hrafni Gunnlaugssyni eftir smásögu Davíðs Oddssonar, Glæpur skekur húsnæðisstofnun. Söguþráðurinn hefur augljósa pólitíska skírskotun og má túlka hana sem ádeilu á svifaseint og umfangsmikið ríkisvald. Því er lýst hvernig Hannes á í mesta basli í samskiptum við lögregluþjóna á lögreglustöðinni og fær ekki þá aðstoð veitta sem að hann þarfnast, sökum of mikillar reglufestu í kerfinu. Gera má ráð fyrir að hér sé ekki um eiginlega gagnrýni á starfsemi lögreglunnar að ræða heldur sé lögregluembættið tákngervingur allra annarra ríkisstofnana. Þá vekur myndin upp áleitnar spurningar um eftirlit ríkisins með fólki í landinu.

 

Menn hafa kannski tekið eftir að Hannes H. Gizurar hefur breytt nokkuð um ritstíl, hinum laxneska stíl bregður ekki fyrir lengur,  en Hannes bregður fyrir sig stíl sumir þekkja bæði úr bókinni Nokkrir dagar án Guðnýjar og einnig mörgum pólitískum ritgerðum fyrrnefnds Davíðs.

 

Í fyrrnefndri grein vegur Hannes á báðar hliðar með sveðju sinni og er Jón Ásgeir Jóhanesson veginn með annarri hendi meðan forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson er veginn með hinni en fóstbróðir hans, fyrrnefndur Davíð, er honum til baks. 

Hannes H. Gizurar ber þannig blak af þessum einkavini sínum, skjöldur hans er stór og mun hann fyrr sár liggja en fóstbróðir hans þurfi að hörfa af vígvellinum. Er ekki meira af Hannesi að segja hér en hans verður getið síðar.       

Korter í Austurvöll

Það verður að taka ofan fyrir Geir og Sollu fyrir að halda þennan fund.  Þetta telst vera stjórnkænska - að rétta sleikjó upp í organdi krakka korteri fyrir mótmælafund á Austurvelli á morgun. 

Þar að auki eru þessar tillögur bara helv. góðar, og hana nú, það má nú aðeins horfa á björtu hliðarnar stundum. 

Óska eftir launalækkun

Fúll á móti

Ég hlustaði á þessar tillögur ríkisstjórnarinnar um eftirlaunafrumvarpið sem og umrætt bréf til Kjararáðs.  Hvað svo sem um ríkisstjórnina má segja eru þessar tillögur að mínu viti mjög heiðarleg viðleitni til þess að mæta hinum háværu röddum í þjóðfélaginu.  Eftirlaunafrumvarpið felur þannig greinilega í sér þó nokkrar og  sanngjarnar breytingar í ætt við það sem fólkið í landinu vildi sjá.  Tillögur til kjararáðs eru í þá veru að hæst settu embættismenn ríkisins taki á sig launaskerðingu eins og margir aðrir í þjóðfélaginu.

Það er ekki alltaf hægt að vera Fúll á móti, hvað eina svo sem gert er.  Gæta hófs og sanngirni Ögmundur, það er málið. 

Eins og blaut tuska

Menntamálaráðherra og Kaupþing

Í þessari umræðu um vantraust má ekki gleyma því að menntamálaráðherra hefur enn ekki gert hreint fyrir sínum dyrum varðandi aðkomu hennar og eiginmanns hennar að umdeildri niðurfellingu skuldar við Kaupþing hið gamla.  Það er enn óhreint mjöl í pokahorninu og kannski meira en margan grunar.  Alþingismenn verða að vera vammlausir, um siðferðilegan bakgrunn þeirra mega ekki gilda neinar efasemdir, eða er til of mikils ætlast?

Mál til komið - kjósum í vor

Einhvern veginn hefur maður nú beðið eftir því að þessi tillaga kæmi fram, ekki síst í ljósi fregna af ósamstilltu samstarfi síðustu daga á Kærleiksheimilinu.                                                                      

Auðvitað vilja formenn stjórnarflokkanna ekki kosningar, þau vita hug þjóðarinnar og að ríkisstjórnin nýtur ekki trausts.  Það skilar sér í niðurstöðum kosninga.                                                                       

Það er ekki hægt að skýla sér á bakvið það að stjórnarflokkarnir séu nú í miðju björgunarstarfi.  Ef menn "einhenda" sér í það, eins og ISG talar alltaf um, ætti það að vera farið að skila árangri í vor og því ekkert að óttast.  En hún óttast kannski hið gagnstæða.                                  

Formaður Sjálfstæðisflokksins veit líka að af afloknum kosningum verður gerð uppstokkun í Seðlabankanum, hreinsun sem honum hefur ekki hugnast, en þjóðin vill.  Þar skilur á milli feigs og ófeigs. 

Vantrauststillaga komin fram

Kærleiksheimilið - það þarf að taka til

Það er ekki að sjá af fréttum undanfarinna daga að mikill einhugur ríki á kærleiksheimilinu.  Það er reyndar skiljanleg afstaða ISG að það sé flumbrukennt að skipta um áhöfn mitt í björgunaraðgerðum en það má þó allavega skipta um einhverja í skipshöfninni og hæstráðendur í brúnni geta allavega tekið aðeins til - þjóðin hefur margítrekað óskir um gagngera tiltekt.   

Það þarf að taka til

Raddir verða æ háværari.  Við búum í lýðræðisríki en kjörnir fulltrúar okkar hafa ekki haft burði í sér að vísa frá störfum vanhæfum embættismönnum sem hafa farið langt út fyrir sitt verksvið og ekki sinnt þeirri skyldu sem þeir eiga að gegna.   

Það er fundur á morgun á Austurvelli.  Þjóðin hefur talað.  Ráðamenn hafa annaðhvort ekki hlustað eða eru orðnir algjörlega máttvana. 

Davíð beri að víkja

Hryðjuverkaríkin og Seðlabankinn

Hvergi í hinum vestræna heimi segir í greininni.  Í ríkjunum sem við áttum samleið með að mati Gordons Brown, hryðjuverkaríkjunum, tíðkast vafalítið stjórnunarhættir sem þessir.  Þeir stjórnunarhættir eru ekki hátt skrifaðir í alþjóðasamfélaginu. 

Seðlabankastjóri hefur einnig orðið að athlægi í erlendum fjölmiðlum sem eykur ekki hróður okkar Íslendinga á alþjóðavettvangi. 

Það ætti því að vera framarlega í forgangsröðinni að einhverjir innan Seðlabankans komist á eftirlaun.  Þau eru víst bara alveg ágæt

Varnarræður fyrir neðan virðingu Seðlabankans