Virðing og vanhæfni

Í góðri grein í Morgunblaðinu í dag fjallar Jón Daníelsson, hagfræðingur við London School of Economics um að setja hagsmuni þjóðarinnar fremst og segir meðal annars:  "Til að Seðlabankinn geti sinnt hlutverki sínu er nauðsynlegt að hann njóti trausts almennings og stjórnvalda í landinu". 

Annars staðar segir:  "Það tíðkast hvergi meðal vestrænna þjóða að stjórnmálamenn séu valdir seðlabankastjórar. Þvert á móti, það þætti hin mesta fásinna að skipa fyrrverandi forsætisráðherra sem seðlabankastjóra - - "

Hvernig á Seðlabankinn sem gjörsamlega er rúinn trausti almennings og trúlega stjórnvalda, að minnsta kosti margra ráðamanna innan stjórnarinnar, að hafa fullkomna stjórn á því hvernig fjármagninu frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum (IMF) verður varið? 

Einstaklingum sem ekki hafa kunnað að fara með fé og komnir eru í greiðsluþrot eru ekki afhentir peningar, þeim fá svokallaðan fjárhaldsmann.  Sá aðili sér um fjármálin og kemur skikk á þau eftir bestu getu.  Honum er falið þetta hlutverk vegna þess að honum er treyst en hinum óráðvanda ekki. 

Íslenskur almenningur og margir stjórnarliðar treysta ekki Seðlabankanum og allra síst bankastjóra Seðlabankans.  Það er beinlínis vanvirðing við landsmenn að sú stofnun með þann mann við stjórn fái að hlutast til um hvernig fé sem ætlað er til að rétta við þjóðarskútuna er varið.  Engum blandast hugur um að bankastjórn Seðlabankans átti drjúgan þátt í því að það fór sem fór. 

Seðlabankinn stjórnar ráðstöfun IMF lánsins

Blekkingarvefur Kára og Hannesar

Íslensk erfðagreining eða DeCode átti að heita óskabarn íslensku þjóðarinnar.  Guðfaðir fyrirbærisins var Davíð Oddsson sem mærði þetta fyrirtæki eða öllu heldur þetta fyrirbæri bæði innanlands og utan meðan hann var einræðisherra.  Enda þeir góðir mátar úr skóla Davíð og Kári. 

Fyrirbærið var reyndar ekkert annað en hugmynd sem var seld íslenskum almenningi jafnt sem útlendingum dýru verði og flestir sem létu hafa sig í að fjárfesta í þessu apparati hafa tapað miklum peningum, margir aleigunni, yfirleitt venjulegt íslenskt alþýðufólk. 

Þeir sem högnuðust á þessari hugmyndasmíð, og því sem var í rauninni aldrei annað en viðskiptaleg blekking, voru eiginlega bara tveir:  Kári Stefánsson og Hannes Smárason.  Þeir skilja eftir sig sviðna jörð og margar fjölskyldur í gjaldþroti eða að minnsta kosti með tómar buddur.  Íslensk þjóð á ekkert vantalað við þá annað en að óska þess að þeir hverfi úr augsýn svo fljótt sem verða má. 

Þetta fyrirbæri, DeCode, verður aldrei barn í brók.  Þess verður getið í sögubókum afkomenda okkar, einkum til viðvörunar um að svona leikur maður ekki meðbræður sína. 

Gengi bréfa deCODE aldrei lægra

Anarkismi í vondu hjónabandi

Í íslensku efnahagslífi hefur undanfarin ár ríkt anarkismi eða fullkomið stjórnleysi.  

Hugmyndafræðingar Sjálfstæðisflokksins, þeirra á meðal Hannes Hólmsteinn Gissurarson,  hafa tönnlast á frelsishugtakinu, frelsi í fjármálum og frelsi til allra hluta, frelsi sem átti að leiða til aukinnar velsældar bæði fyrir einstaklinginn og fyrir þjóðfélagið í heild. 

 

Þessi nýfrjálshyggja þeirra Sjálfstæðismanna sem meðal annars birtist í einkavæðingu bankanna á sínum tíma var þegar upp er staðið í rauninni ekkert annað en anarkismi eða fullkomið stjórnleysi.  Banhungruðum villidýrum var sleppt lausum án eftirlits á bráðir sínar.  Þeir hjuggu heilu hjarðirnar á hægri og vinstri uns blóðið lagaði úr og rann og þessi villidýr þyrmdu engu sem á vegi þeirra varð.  Íslenska efnahagskerfið blæddi og blæddi og nú liggur það í sárum sínum meðvitundarlítið.

 

Það má því ljóst þykja að hömluleysið var ekki gæfuspor fyrir íslenska þjóð.  Það sem átti að heita einkavæðing og átti að verða til þess að almenningur á Íslandi eignaðist fjármálafyrirtækin varð að spilaborg sem byggð var af fáum einstaklingum sem sáust ekki fyrir og skorti alla dómgreind á eigin gerðir. Spilaborgin hrundi og þeir sem hana byggðu létu sig hverfa.   

 

Nú virðist anarkisminn hafa náð að smita stjórnarheimilið.  Þar ríkir ein allsherjar ringulreið og annar flokkurinn veit ekki hvað hinn gerir og þar liggur við að menn berist á banaspjótum.  Það er allavega vart hægt að tala um kærleiksheimili.  Eiginlega er ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar eins og vont hjónaband sem haldið er saman vegna barnanna.  En börnin skynja veruleikann betur en margur hyggur og yrðu fegin hjónaskilnaðinum.  Það ríkti þá alla vega friður á ef af honum yrði og hægt væri að byrja nýtt líf á nýjum grunni.       

 

Ekki stefna aðgerðunum í hættu

Þetta er nú algjör billjón ( eða einhver jón bara)

 

Billjón er heiti yfir stóra tölu, milljón milljónir, sem má einnig tákna sem 1.000.000.000.000, sem 10¹², eða sem þúsund milljarðar.  (Wikipedia)

Ef ég kann ennþá að reikna eru 10,2 milljarðar dala sama og 1400 milljarðar íslenskra króna eða 1,4 billjón.  Það er heildarlánapakkinn samkvæmt áætlun Alþjóða gjaldeyrissjóðsins. 

1,4 billjón deilt með 330.000 eru 4 milljónir.  = skuld á hvern landsmann. 

Heildarlánapakkinn 10,2 milljarðar dala

Hvítþvottur á skít án árangurs

 

Það er sennilega sama hvaða aðferð er notuð til þess að reyna að hvítþvo seðlabankastjóra af skítnum, hún virkar ekki.  Sennilega höfum við þó aðeins séð hluta af ósómanum.  Daglega birtast fréttir af ofsóknum, misgjörðum, stjórnsemi og undirferli formanns bankaráðs Seðlabankans, Davíð Oddssyni.  Hann hefur komið öllu upp í loft í þinginu.  Það er alveg sama hvað þvottavélin gengur lengi, skíturinn kemur út aftur. 

Nú er nóg komið! BURT!

 

Er ekki nóg komið.  Trúnaður og traust þessa manns er ekki fyrir hendi hvorki innanlands né utan.  Og er nú mál að linni.  Sérlega í ljósi núverandi risalántöku. 

 

Nýja Seðlabankastjórn

Þetta reddast - syndir feðranna

Nú vilja allir senda okkur töskur fullar af peningum.  Vandamálið er bara að það þarf að borga.  Er ríkisstjórnin búin að láta reikna út hvað hvert okkar skuldar mikið og hvað það tekur langan tíma að borga þessi lán?  Borga börnin okkar fyrir syndir feðranna?

Hollendingar lána Íslandi

Þróunarkenningin og kynin

                                                    

Það hefur verið haft á orði og það með réttu að það séu eiginlega sömu stjórarnir í bönkunum þremur og voru þar fyrir.  Langmestur meirihluti sé ennþá karlmenn.  Þessar myndir fékk ég sendar (að vísu frá konu) sem sýna hugsanlega þróun kynjanna í gegnum árin. Ætli sé ekki tímabært að leyfa konunum að spreyta sig, ekki hefur okkur karlpeningnum gengið það vel síðustu árin, eða hvað?

Blendin viðbrögð

 

Væntanlega áttum við enga valkosti í stöðunni, allir kostir vondir, þetta var afarkostur.  Reynsla undanfarinna ára hefur nú ekki kennt Íslendingum að það sé beinlínis til vegsauka eða gleði að fá peninga að láni.  Nú skiptir auðvitað mestu að halda vel á spöðunum.  Þeim sem hefur verið treyst fyrir peningum landsmanna undanfarin misseri er nú ekki treystandi fyrir barni yfir læk.  Svo er bara að fara að bretta upp ermarnar, spýta í lófana og hefjast handa við uppbygginguna.  Taka til eftir liðið sem hélt partíið.  Ekki látum við börnin okkar gera það.   

IMF samþykkir lán til Íslands

Vinnuhópavæðingin - falleinkun

 

Þeir sem ekki kunna að stjórna og geta ekki tekið ákvarðanir, þeir skipa vinnuhópa. 

Þetta er nú ekki beinlínis traustvekjandi fyrir þetta fólk sem hafði nú reyndar ekki úr háum söðli að detta.   

Íslenska þjóðin vill að þið farið að vinna heimavinnuna ykkar.  Verkefnaskil á morgun, þið fáið einkunn frá þjóðinni strax.                           

Árangurinn hingað til:  Fallinn með 4,9.

 

Nauðsynlegt að vera samstiga